In Haarlem belt een leuke en diverse groep vrijwilligers een paar keer in de maand aan voor deep canvasgesprekken in de wijk. Wat bij Christien (54 jaar) begon met de drang om iets te doen, groeide uit tot een lokaal deep canvasteam dat inmiddels al bij ruim 300 deuren aanbelde. In dit interview vertelt Christien over het starten van een lokaal team, hoe weinig tijd dat eigenlijk kost en waarom chocolade aan een keukentafel beter werkt dan een zaaltje huren.
Van twijfel naar doen
Christien was in het begin sceptisch. “Hoe kun je neutrale gesprekken voeren als je zelf een sterke overtuiging hebt? Tegelijk zag ik ook dat de politiek het antwoord niet heeft. De oplossing zit echt in het gesprek en moet vanuit onszelf komen.”
Daarom ging ze toch naar de deep canvastraining in Amsterdam. Daar kreeg ze handvatten om echt in gesprek te gaan. Haar mening verzachtte snel. “Een paar weken later ontving ik een mail om in Haarlem te gaan canvassen en zo stond ik samen met Wera voor de eerste keer op straat, nieuwsgierig naar wat er zou gebeuren.Het was spannend, maar ook inspirerend: de drang om iets te doen werd concreet,” vertelt Christien. “Via het kernteam kwamen we in contact met andere geïnteresseerden in Haarlem en zo besloten we samen aan de slag te gaan. Het is mooi om op deze manier te kunnen bijdragen aan een dialoog in je eigen regio.”
Nu loopt het Haarlemse team met een vaste kern van nog vijf vrijwilligers, met daaromheen nog vier à vijf wisselende mensen, regelmatig de wijk in. En de gesprekken die Christien voert, veranderen niet alleen de mensen aan de deur: “De beelden die ik van anderen had zijn veranderd. Door te luisteren ontdek je hoe veel we eigenlijk delen, ook als we het niet overal over eens zijn.”
Een paar uur per maand en een berg chocolade
Het Haarlemse team komt niet vaak bij elkaar en dat is volgens Christien juist de kracht. "We plannen één of twee keer per jaar een avond. Dat is gewoon lekker aan de keukentafel, met een enorme hoop chocolade en lekkers," lacht Christien. Die avonden zijn er vooral voor uitwisseling. Wat zijn de ervaringen? Welke wijken hebben ze gelopen? Wat kwamen ze tegen? "Je leert er enorm van als je weet hoe anderen het aanpakken en waar ze tegenaan lopen. We delen veel over wat we tegenkomen aan de deur. Dat vind ik heel leuk en belangrijk."
Buiten die twee avonden zijn de vrijwilligers wel op straat te vinden. Ze kijken altijd vooruit: welke data plannen we de komende maanden? Voor het Haarlemse team werkt het goed om een paar vaste dagen vast te zetten waarop ze langs de deuren gaan. “Op die dagen lopen er sowieso een paar mensen. Het komt ook vaak voor dat iemand opeens zin heeft om op een random woensdag te lopen en vraagt wie er mee wil! Het maakt eigenlijk niet uit als je niet kan. Het leven is druk genoeg voor iedereen en we doen dit ernaast. Er zijn weken dat ik niet kan en dat is ook oke.”
Kleine updates in de Signal-groep houden gelukkig iedereen betrokken. Na elke loop delen teamleden namelijk kort in de app wat ze tegenkwamen. "Dan krijg je toch even het gevoel van: ik was er niet bij, maar ze hebben wel weer gesprekken gevoerd. Dat houdt me gemotiveerd," legt Christien uit.
Rollen ontstaan vanzelf
Het Haarlemse team heeft geen aangewezen rollen of vaste structuur, maar iedereen pakt vanzelf iets op. "De één houdt contact met nieuwe vrijwilligers, een ander plant loopmomenten, weer een ander deelt nieuws vanuit de landelijke groep of vanuit de gemeente. Het gaat vanzelf, zonder verplichtingen en dat werkt heel goed.”
"Maar deze rollen zijn nooit afgesproken," benadrukt Christien. "Ik vind het belangrijk dat iedereen de ruimte voelt om een rol te pakken of daar zelf invulling aan te geven. Verplichtingen kunnen juist zorgen voor afhaakmomenten, en dat zou ik gewoon zonde vinden."
De kracht van diversiteit
Het Haarlemse team is divers. ‘We hebben mensen van verschillende leeftijden, achtergronden, banen en ervaringen.” En dat werkt erg goed volgens Christien. "Juist dat maakt de gesprekken rijker. We leren niet alleen van de mensen aan de deur, maar ook van elkaar. Verschillende perspectieven zorgen voor meer begrip en diepgang," zegt Christien.
“We lopen trouwens altijd met maximaal twee. Dat is wel zo prettig voor de mensen aan de deur," legt Christien uit. "Als iemand een keertje wil meelopen om te observeren, zeggen we: blijf dan eventjes op een afstand staan."
Tips voor nieuwe teams
Christien heeft praktische tips voor wie een lokaal team wil starten:
- Begin klein en informeel. Een keukentafel werkt beter dan een zaaltje.
- Plan niet te veel vergaderingen, maar zet een paar vaste data in de agenda.
- Loop altijd met zijn tweeën, dat maakt het leuk en makkelijk.
- Deel in de app wat je tegenkomt en inspireer anderen. Zo kan iedereen meedoen op zijn eigen tempo.
Als Christien klaar is met het delen van haar tips, piept haar telefoon. Ze kijkt naar het bericht en glimlacht. “Kijk, zij gaat ook mee. Een nieuw iemand die een keertje wil meelopen om meer ervaring op te doen.”
Zo groeit het Haarlemse team, gesprek voor gesprek, keukentafel voor keukentafel. Geen grote structuren en zeker geen verplichtingen. Gewoon mensen die het belangrijk genoeg vinden. En een hoop chocolade.
Sluit je aan bij een lokaal team
Wil je starten met deep canvassen in jouw regio of je aansluiten bij een lokaal team? Kijk dan naar de trainingen in jouw buurt of stuur ons een mailtje. En onthoud: het kost minder tijd dan je denkt.
