Hoop kun je niet voelen op de bank, ontdekte Bas (32 jaar). Je moet de straat op. Voor hem werd deep canvassing meer dan gesprekken voeren aan de deur: het werd een manier om zijn eigen vooroordelen te doorbreken en daadwerkelijk iets te doen met zijn zorgen over de samenleving. In dit interview vertelt hij over zijn eerste vuurdoop, de twee buren met een andere werkelijkheid en waarom je nooit bang moet zijn voor je eigen medeburgers.
De eerste keer
Bas kwam via een Instagram-post bij een training in Den Haag terecht. Zonder verwachtingen meldde hij zich direct aan. 'Ik wist eigenlijk niet zo goed wat het was,' zegt hij. 'Maar de training was zó goed opgezet. Het voelde bijna alsof ik een beetje in het ootje werd genomen. Diezelfde dag stond ik namelijk op straat en belden we aan bij onze eerste deur.' Lachend voegt hij toe: 'Gelukkig maar hoor. Die spanning was gelijk weg en de drempel om het te doen veel lager.'
Die eerste deur bleek meteen een vuurdoop. Geen woede of geschreeuw, maar een gesprek vol complotten en verhalen die ver van Bas afstaan. 'Toch voelde ik gelijk de potentie,' vertelt hij. 'Niet omdat ik het kon oplossen, maar omdat ik zag hoe verschillend onze werkelijkheden soms zijn.'
De confrontatie met je eigen bubbel
Die ervaring zette hem aan het denken: niet alleen over die ander, maar vooral over zichzelf. 'Ik leef eigenlijk zelf heel erg in een bubbel,' vertelt Bas. Die realisatie veranderde alles: 'Als ik in die bubbel blijf, dan ben ik niet alleen boos op het systeem. Dan ben ik ook boos op individuen. Maar als ik met die individuen in gesprek ga, dan is er helemaal niks van die boosheid over. Dan is er veel meer begrip.'
Hij ontdekte ook dat je mensen die in een compleet andere werkelijkheid leven niet kunt overtuigen met feiten. 'Daarin verschil je zoveel,' zegt hij terugblikkend op zijn eerste gesprek. 'Maar mijn emoties, die heeft iedereen. Iedereen voelt angst of boosheid. Dus op dat gebied is verbinding mogelijk.'
Twee buren, twee werelden
Die verschillen tussen werkelijkheden werden heel tastbaar tijdens een middag in een Haagse flat. Bas sprak er binnen vijf minuten met twee buren die in compleet verschillende werelden bleken te leven.
'Eerst sprak ik iemand die bij die heftige anti-migratiedemonstratie in Den Haag was geweest. Hij zag racisme niet echt als een probleem en zei over arbeidsmigranten in de wijk dat ze hier gewoon op vakantie waren,' vertelt Bas. 'Vijf minuten later sprak ik een vrouw uit Oost-Europa die zich wél gediscrimineerd voelde. Haar fiets werd verplaatst, mensen keken haar niet aan. Dat was zó veelzeggend. Twee levens in één hal, twee realiteiten die elkaar niet raken.'
Nieuwsgierig zijn is de basis
De kern van deep canvassing is volgens Bas simpel: nieuwsgierig zijn. 'Mijn neiging om in discussie te gaan, is veel kleiner dan eerst. Het gaat niet meer om gelijk krijgen. Ik wil begrijpen hoe iemand de wereld ziet en waarom,' legt hij uit. Deep canvassing dwingt hem daardoor continu om zijn vooroordelen uit te stellen. Om te blijven toetsen. Te blijven vragen. 'Juist als dat ongemakkelijk is,' vertelt Bas. 'En dat is misschien wel het grootste cadeau: leren om je oordeel niet klaar te hebben. Dat neem ik mee in de rest van mijn leven.'
Hoop is een werkwoord
Waarom blijft hij het doen? Avond na avond, deur na deur en dat in zijn vrije tijd? Bas hoeft niet eens lang na te denken. 'Omdat ik wil bijdragen aan het beter maken van de wereld,' antwoordt hij direct. 'Deep canvassing is ook een manier om met mijn angsten om te gaan. Met deze groep mensen zetten we angst om in hoop,' legt hij uit. 'Angst verlamt je. Hoop zet je in beweging. Hoop is een werkwoord, hoop is iets dat je dóet. Dat voel je niet thuis op de bank.'
Bas probeerde eerder andere vormen van activisme. 'Ik ben lid geweest van een politieke partij en heb veel gedemonstreerd. Op al deze plekken vond ik geen gemeenschap en dat vind ik bij Deep Canvassing Nederland wel. Het is niet alleen maar die ene keer in de week dat ik wat goeds doe,' zegt Bas. 'Ik voel me ook verbonden met de andere mensen die dat doen. Dat vind ik heel belangrijk. Dat je niet alleen een ideaal najaagt, maar dat ook samen doet met mensen die hetzelfde willen.'
Wees nooit bang voor je eigen medeburgers
Voor wie twijfelt of het spannend vindt, heeft Bas een confronterende vraag: 'Als je bang bent om dit te doen... dan ben je eigenlijk bang voor je medeburgers in deze samenleving. Hoe erg is dat?' Hij pauzeert even en voegt dan toe: 'En echt: iedereen kan dit leren. Het begint bij nieuwsgierigheid. De rest volgt vanzelf.'
Wil jij net zoals Bas een verschil maken aan de deur en leren praten met mensen die anders denken? Kom dan naar een online kennismaking of meld je direct aan voor een training.
